بسم الله الرحمن الرحیم
سؤال: اگر انسان ببیند که شخصی غذای نجسی را می خورد، آیا گفتن به او لازم می باشد یا نه؟
همه مراجع(به جز بهجت): خیر، به او گفتن لازم نمی باشد.1
آیۀ الله بهجت: خیر، لازم نیست که به او بگوید؛ مگر در صورتی که طوری با او معاشرت دارد که اگر نگوید، لوازمی که مشترک بین آن دو می باشد، نجس می شود.2
منابع:
1.توضیح المسائل مراجع،م143؛وحید،توضیح المسائل،م144؛نوری،توضیح المسائل،م143؛دفتر:خامنه ای.
2. بهجت،توضیح المسائل مراجع،م143.
بسم الله الرحمن الرحیم
سؤال: حکم نماز کسی که نجاست لباس یا بدن را فراموش کرده و نماز را خوانده است، چیست، قضا دارد یا ندارد؟
همه مراجع(به جز سیستانی): شخص باید نماز را دوباره بخواند و اگر وقت نماز گذشته بود، باید قضا کند.1
آیۀ الله سیستانی: در صورتی که فراموشی شخص از روی بی اعتنایی بود، احتیاط واجب آن است که نماز را دوباره بخواند و اگر وقت نماز گذشته بود قضا کند. در غیر این صورت، لازم نمی باشد که نماز را دوباره بخواند.2
منابع:
1.توضیح المسائل مراجع،م803؛نوری،توضیح المسائل،م804 و وحید، توضیح المسائل،809.
2. توضیح المسائل مراجع،م803.
بسم الله الرحمن الرحیم
سؤال: تکلیف کسی که بعد از وضو، در اعضای وضو مانعی ببیند، چیست؟
همه مراجع(به جز سیستانی،مکارم و وحید): در صورتی که شخص نمی داند که در موقع وضو گرفتن مانع بوده یا بعداً پیدا شده، وضویش صحیح می باشد؛ امّا اگر شخص در زمان وضو گرفتن به مانع توجّه نداشت، احتیاط واجب آن است که دوباره وضو بگیرد.1
آیات عظام مکارم و وحید: اگر شخص نداند که مانع موقع وضو بوده یا اینکه بعداً پیدا شده، وضویش صحیح است؛ ولی در صورتی که شخص در هنگام وضو گرفتن به آن مانع توجه نداشت، باید دوباره وضو بگیرد.2
آیۀ الله سیستانی: اگر شخص نمی داند که مانع، زمان وضو گرفتن بود یا بعداً پیدا شده، وضویش صحیح است؛ امّا در صورتی که در وقت وضو گرفتن، به مانع توجه نداشت، احتیاط مستحب آن است که دوباره وضو بگیرد.3
منابع:
1. توضیح المسائل مراجع،م297؛نوری،توضیح المسائل،م298؛دفتر:خامنه ای.
2. وحید،توضیح المسائل،م303و مکارم،توضیح المسائل،م321.
3.توضیح المسائل مراجع،م297.
بسم الله الرحمن الرحیم
سؤال: اگر چیزی نجس شود به غیر بول (مانندخون) چگونه با آب کر(مانند لوله کشی) پاک می شود؟
آیات عظام امام،خامنه ای،فاضل و نوری: یک مرتبه با آب شستن، بعد از برطرف کردن عین نجاست کفایت می کند ودر لباس و فرش و امثال اینها، بنابر احتیاط واجب باید آن را فشار یا حرکت دهند، تا غسالۀ آن بیرون برود.1
آیات عظام بهجت،سیستانی و صافی: بعد از اینکه عین نجاست را برطرف کردند یک مرتبه با آب شستن کفایت می کند و در مورد لباس و فرش و مانند آن، نیازی به فشار یا حرکت دادن نیست.2
آیات عظام تبریزی،مکارم و وحید: یک مرتبه با آب شستن ، پس از برطرف کردن عین نجاست کفایت می کند و در لباس و فرش و امثال اینها، باید آن را فشار یا حرکت داد تا غسالۀ آن بیرون بیاید.3
منابع:
1.امام و فاضل،توضیح المسائل مراجع،م159وخامنه ای،اجوبۀ الاستفتاءات،س71.
2.توضیح المسائل مراجع،م159.
3.مکارم،توضیح المسائل مراجع،م159و وحید،توضیح المسائل،م160.
بسم الله الرحمن الرحیم
سؤال: اگر هنگام خوردن غذا، دهان شخص خونی شود، حکم لقمه ای که در دهان است چیست؟
همه مراجع(به جز مکارم و نوری): اگر لقمه نجس شده باشد، خوردنش حرام است؛ اما اگر خون به حدّی کم بود که در صورت مخلوط شدن با آب دهان از بین می رود، پاک می باشد و فرو بردن آن لقمه اشکالی ندارد.1
آیۀ الله مکارم: خوردن لقمۀ نجس شده حرام می باشد؛ ولی اگر خون کم بود و به واسطۀ مخلوط شدن با آب دهان از بین می رود، پاک است و فرو بردن لقمه اشکال ندارد؛ امّا شخص عمداً این کار را انجام ندهد.2
آیۀ الله نوری: اگر خون به اندازه ای کم بود که به واسطۀ مخلوط شدن با آب دهان از بین می رود، باز هم خوردن لقمۀ نجس شده، حرام است.3
منابع:
1.توضیح المسائل مراجع،م100و141؛بهجت،وسیلۀ النجاۀ،ج1،م527 و توضیح المسائل مراجع،م141؛وحید،توضیح المسائل،م101و141 و دفتر: خامنه ای.
2.مکارم،توضیح المسائل مراجع،100و141.
3.نوری،توضیح المسائل مراجع،م100و141.
بسم الله الرحمن الرحیم
سؤال: وظیفۀ کسی که مال دیگری را برداشته و اکنون به صاحب مال دسترسی ندارد، چیست؟
آیات عظام امام،بهجت، صافی و نوری: بردارندۀ مال در صورتی که از پیدا کردن صاحب مال مأیوس شد، باید آن مال را با اجازۀ مجتهد، از طرف صاحب مال به فقیر صدقه بدهد.1
آیات عظام تبریزی،خامنه ای،سیستانی،فاضل،مکارم و وحید: احتیاط واجب آن است که شخص با اجازۀ مجتهد مالی را که از پیدا کردن صاحب آن مأیوس شده است از طرف صاحب مال به فقیر صدقه بدهد.2
منابع:
1.توضیح المسائل مراجع،م2279ونوری،توضیح المسائل،م2273.
2.توضیح المسائل مراجع،م2279؛وحید،توضیح المسائل،م2331 وخامنه ای،استفتاء،س1559.
بسم الله الرحمن الرحیم
زندگی با فحش و بدزبانی
انسان موجودی بر خلاف سایر موجودات است، به این معنا که انسان دارای قدرت نطق و سخن گفتن می باشد، که همین وجه ناطق بودن وظیفۀ انسان را سنگین تر می کند. چون انسان باید تشکیل خانواده دهد و به طور اجتماعی و در اجتماع با افراد دیگر زندگی کند. پس انسان باید در رفتار با اشخاص دیگر مراقب رفتار و گفتار خود باشد و به گونه ای با دیگران سخن نگوید که رنجیده خاطر شوند. یکی از عوامل نابود کنندۀ خانواده و زندگی بد زبان بودن و فحاشی می باشد که با انجام این رفتارها افراد از هم رنجیده خاطر می شوند. باید گفت هر مقداری که خانواده ها از اصالت و نجیب بودن فاصله بگیرند و دور شوند بد زبانی و فحاشی ها زشت تر می شود. پس زن و مرد برای اینکه بتوانند زندگی خوب داشته و بتوانند به صفا و صمیمیّت برسند باید از دشنام و بدزبان بودن پرهیز کنند. زن و مرد خوشبخت و برتر، این نکته را می دانند که همۀ انسانها گریزان از تحقیر، انتقاد، تهدید، اعتراض، بد زبانی و ... می باشند، پس این زن و مرد برتر هیچ گاه کلام خود را با تهدید، تحقیر، سرزنش، بد زبانی و مسخره کردن همدیگر به کار نمی برند.
از این رو باید گفت که از بدترین عادات نامطلوب بعضی از همسران در زندگی بدبینی، بدگویی، انتقاد، فزونی خواهی و امثال اینها می باشد. که این موارد مانند سمّ زندگی و روابط شیرین زندگی را تلخ کرده و نابود می کنند و موجب می شوند که زندگی به سرعت از هم پاشیده شود.
برای مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.
منبع:
1.کتاب نسیم عشق،عوامل تحکیم و تزلزل خانواده.
بسم الله الرحمن الرحیم
نبود معنویت در کانون خانواده
انسان برای سعادت در زندگی احتیاجاتی دارد، که این نیازها و احتیاجات صرفاً مادی نیستند بلکه به معنویات که غذای روح می باشند نیز احتیاج زیادی دارد تا بتواند خود را کامل کرده و به سعادت و کمال واقعی برساند. یکی از عواملی که خانواده ها را تهدید می کند، سست شدن اصول اخلاقی و نبود معنویت می باشد. مرد و زنی که از معنویات فاصلۀ زیادی گرفته اند و دین را در زندگی خود فراموش کرده اند با دست خود کانون گرم خانواده را به سوی نابودی سوق داده اند. باید گفت هر زمان که باورهای حاکم بر روابط زن و شوهر بر اساس لذّت جویی،مادی گرایی،سودطلبی و امثال اینها استوار شد، زندگی از معنویت تهی می شود و وقتی که این موارد سست کننده در زندگی به وجود آمد، به محض ایجاد شدن موقعیتهای خاص مثل بیماری، بی پولی، افزایش سن و... زندگی و خانواده از درون متلاشی خواهدشد.
بنابراین به این نتیجه دست می یابیم که خانواده هایی که اهمیتی به باورهای دینی نداده و رعایت حجاب و عفاف را نمی کنند و با حضور در مهمانی های مختلط و معاشرتهای آلوده و مصرف کردن اموال حرام و عدم رعایت اخلاق دینی در زندگی، زمینه های تزلزل و نابودی کانون گرم خانواده را به وجود می آورند.
برای مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.
منبع:
1.کتاب نسیم عشق،عوامل تحکیم و تزلزل خانواده.
بسم الله الرحمن الرحیم
زندگی همراه با ادب و احترام
انسان موجودی اجتماعی می باشد و بر خلاف موجودات دیگر باید در زندگی انسان، ادب و احترام به هم نوعان رعایت شود. اصل احترام و تکریم در زندگی خانوادگی بسیار مهم می باشد و از حقوقی که بین زن و شوهر مشترک می باشد، احترام به یکدیگر است. مرد و زن همیشه باید احترام یکدیگر را نگه دارند، چه در خانه و چه در بیرون از محیط خانه باشند. چون بسیاری از جدالها در محیط خانواده به دلیل از بین رفتن حرمت و احترام زن و مرد، شروع می شود. در حالی که اگر زن و مرد به هم احترام می گذاشتند و پرده ها کنار نرفته بود، هیچ گاه به جدال و نزاع نمی پرداختند. در صورتی که رعایت کردن تکریم و احترام بین زن و مرد ایجاب می کند که هر گاه یکی از زن و شوهر دچار اشتباه شد، طرف مقابل با احترام و گذشت از وی بگذرد و اشتباه او را آشکار نکند.
از این رو، زن و مرد باید در برخورد با هم از کلمات احترام آمیز استفاده کنند و واقعاً به یکدیگر احترام بگذارند. که این شرایط با حفظ حدّ وجودی و ارتباطی توسط زن و شوهر به وجود می آید.
برای مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.
منبع:
1. کتاب نسیم عشق،عوامل تحکیم و تزلزل خانواده.
بسم الله الرحمن الرحیم
تشکرو قدردانی درخانواده
انسان هنگامی که ازدواج می کند، باید در زندگی متأهلی برخی موارد را رعایت کند مثلاً در خانواده تقسیم کار صورت بگیرد که مرد کار بیرون از خانه را انجام دهد و زن کارهای خانه را انجام بدهد. با رعایت این شرایط زندگی موفق خواهد شد و برای تحکیم بیشتر زندگی باید قانون قدردانی و تشکر از همدیگر نیز رعایت شود.
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند:(مَن لَم یشکرِالمُنعمِ مِنَ المَخلوقینَ لَم یَشکُرَ الله عَزَّوَجَلَّ ؛ هر کس سپاسگذار آفریدگان نعمت گستر نباشد، از خدای بزرگ سپاسگذاری نکرده است).1
باید گفت که زن و مرد هر دو برای تأمین زندگی و ادارۀ آن تلاش و کوشش می کنند. زندگی وقتی زیباتر می شود که شخص در مقابل خدمتی که به او می کنند شاکر بوده و از طرف مقابل قدردانی و تشکر کند، شایسته و نیکو این است که زنی که خود را وقف زندگی کرده و مردی که برای تأمین امور زندگی صبح از منزل خارج می شود هر دو از یکدیگر تقدیر و تشکر کنند تا زندگی شیرین تر بشود.
از این رو باید گفت که اشاعۀ فرهنگ تشکر در زندگی موجب خواهد شد که فرزندان هم این فرهنگ تشکر کردن را یاد گرفته و در مقابل خوبی های دیگران از آنها تشکر کنند و از همه مهم تر این است که در مقابل والدینی که به آنها خدمت می کنند تشکر نمایند.
برای مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.
منابع:
1.بحارالانوار،ج68،ص44.
2.کتاب نسیم عشق،عوامل تحکیم و تزلزل خانواده.
