دستان خالی
بسم الله الرحمن الرحیم
دستان خالی
انسان زمانی که قصد سفر کردن به مکانی را دارد سعی و تلاش می کند که همۀ اسباب و لوازم مورد نیاز در سفر را تهیّه کرده و همراه خود داشته باشد تا در مواقع نیاز از آنها استفاده کند چون انسان بدون وسایل مورد نیاز توان سفر کردن و ادامۀ مسیر را نخواهد داشت.
این نکته روشن است که دنیا راه و مسیر جهان آخرت می باشد و انسان در این راه با منزلگاه های زیادی روبه رو می شود که باید از این منزلگاه ها اسباب و وسایل لازم برای آخرت را جمع کرد تا آن زمان که به مقصد رسید دستش از لوازم و اسباب مورد نیاز در آخرت خالی نباشد؛ امّا افراد دنیا پرستی که تمام عمرشان به زرق و برق دنیا مشغول هستند، مانند افرادی هستندکه بر مرکب سوارشده و در خواب هستند و ساربان آنها را به طرف مقصد می برد. که انتهای این راه و مسیر همان مرگ می باشد و زمانی که اجل آنها برسد از خواب غفلت بیدار شده و با دست خالی و بدون اسباب و لوازم برای یک سفر به سوی سفر آخرت می روند.
از این رو، باید گفت که دنیا مانند بازاری بزرگ است که مدّت این بازار و سرمایۀ در آن ساعت ها و شب و روزهای عمر انسان هاست و هر گاه در این مدّت خواب باشند سرمایۀ آنها از دستشان می رود و تجارتی حاصل نمی شود.
منبع:
1.کتاب پیام امام امیرالمؤمنین(ع)،ج12،ص389.
