مغرورشدن
بسم الله الرحمن الرحیم
بلای غرور
انسان در زندگی خود کارهای زیادی انجام می دهد که برخی از این کارها بد بوده و برخی خوب هستند و در برخی موارد اصلاً کار خوب انجام نمی دهد و بعضی ها هم هستند که اصلاً کار بد انجام نمی دهند. حال افرادی هستند که وقتی کار بد انجام می دهند بعد انجام کار پشیمان شده و توبه می کنند، در مقابل کسانی هستند که کارهای خوب انجام می دهند امّا همین کارهای خوب را با غرور و خود پسندی از بین می برند.
امام علی (علیه السلام) می فرمایند:( سَیِّئَۀٌ تَسُوءُکَ خَیرٌ عِندَ اللهِ مِن حَسَنَۀٍ تُعجِبُکُ؛ کار بدی که تو را ناراحت و پشیمان می سازد نزد خدا بهتر است از کار نیکی که تو را مغرور می کند).1
باید گفت دلیل اینکه پشیمانی از گناه نزد خدا بهتر است، این می باشد که وقتی شخص گناه کاری از عمل زشتش ناراحت می شود به طرف توبه و جبران کردن آن می رود حال آنکه کسی که از کار نیکش مغرور می شود قدمی به طرف ریا کاری برمی دارد.
بنابراین توبه کردن آثار بد و شوم گناهان را از بین می برد حال آنکه ریا و خود پسندی در کارهای خوب، انسان را به طرف گناهان کبیره کشانده و او را به پرتگاه ظلمات و تاریکی ها می برد.
منابع:
1.مصادرنهج البلاغه،ج4،ص46.
2.کتاب پیام امام امیرالمؤمنین،ج12،ص305.
