خاموش شدن حتمی
بسم الله الرحمن الرحیم
خاموش شدن حتمی
همۀ انسانهایی که امروز در دنیا زندگی می کنند غیر انسانهایی هستند که زمانهای پیش از آنها می زیستند، چون قرار نیست که انسان تا ابد در دنیا زندگی کند بلکه مدت کوتاهی در دنیا می باشد سپس می میرد. باید گفت که همۀ انسانها در حال حرکت به سوی پایان عمر می باشند و این امری واقعی است. انسان از همان لحظه ای که از مادر متولد می شود و هر دقیقه و ساعتی که سپری می شود قسمتی از سرمایۀ عمر او کاسته می شود و با هر نفسی که دم و بازدم می کند یک گام به پایان یافتن عمر خود نزدیک می شود، چون عمر انسان در هر حال محدود می باشد و در صورتی که هیچ گونه مشکلی هم برایش پیش نیاید روزی تمام خواهد شد. مثل چراغی که نفتش تدریجاً کم می شود و یک روز تمام شده و چراغ خاموش می شود.
از طرف دیگر عامل های مرگ در حال حرکت به سوی انسان هستند خواه این عامل ها ناگهانی باشند مثل زلزله ها، طوفان، سیل، تصادفات و... یا به صورت بیماری هایی که با گذشتن عمر و ناتوانی اعضا خواه ناخواه انسان را زمین گیر و گرفتار می سازند.
که خداوند در قرآن مجید می فرماید:( قُل اِنَّ المَوتَ الَّذی تَفِرُّونَ مِنهُ فَاِنَّهُ مُلاقِیکُم ثُمَّ تُرَدُّونَ اِلی عالِم الغَیبِ وَ الشَّهادَۀِ فَیُنَبِّئُکُم بِما کُنتُم تَعمَلُونَ؛ بگو آن مرگی که به پندار خود از آن فرار می کنید به یقین با شما ملاقات خواهد کرد سپس به سوی کسی باز می گردید که از پنهان و آشکار باخبر است و شما را از آنچه انجام می دادید با خبر می سازد).1
پس نتیجه می گیریم که زندگی دنیا غفلت زا بوده و هنگامی که انسان به آن سرگرم شود در غالب موارد همه چیز را فراموش می کند و طوری زندگی می کند که گویی زندگی در دنیا ابدی می باشد.
منابع:
1.سوره جمعه،آیۀ8.ص553.
2.کتاب پیام امام امیرالمؤمنین،ج12،ص181.
