دام محبت
بسم الله الرحمن الرحیم
دام محبّت
انسان در طول زندگی خودش با افراد زیادی روبه رو می شود و با افراد بسیاری رفت و آمد دارد. حال اگر انسان بخواهد تمام کسانی که با آنها برخورد می کند و رفت و آمد دارد از او راضی باشند باید نکاتی را رعایت کند، که یکی از این نکات بشاشت و خوشرویی است. باید اعتراف کرد که افراد خوشرو و کسانی که خوش برخورد هستند و با چهرۀ گشاده و تبسّم با سایر افراد برخورد می کنند، دوستان زیادی دارند و در نقطۀ مقابل کسانی که با مردم به طور عبوس و خشم آلود و با قیافۀ در هم کشیده روبه رو می شوند، نباید چیزی جز تنفّر مردم از خودشان را انتظار داشته باشند.
از همین باب است که پیامبر(ص) می فرمایند: (یا بَنِی عَبدِ المُطَّلِبِ اِنَّکُم لَن تَسَعُوا النَّاسَ بِاَموَالِکُم فَالقَوهُم بِطَلَاقَهِ الوَجهِ وَ حُسنِ البِشرِ؛ شما نمی توانید همۀ مردم را با اموال خود راضی کنید، چرا که نیازها بسیار زیاد و اموال کم است، بنابراین آنها را با چهرۀ گشاده و خوشرویی ملاقات کنید، که سرمایه ای فنا ناپذیر و مایۀ خوشنودی مردم است). 1
پس نتیجۀ خوش رویی این است که حتی افرادی که از انسان گریزان هستند با اظهار کردن محبت به سوی انسان می آیند و کینه ها را فراموش می کنند.
منبع:
1.کافی،ج2،ص103،ح1.
2.کتاب پیام امام امیرالمؤمنین(ع)،ج12،ص61.