ناقص کننده انسان
بسم الله الرحمن الرحیم
ناقص کنندۀ انسان
انسان در زندگی با مواردی مواجه می شود که نیاز به شجاعت و جرأت دارد که اگر این شجاعت نباشد انسان کار به جایی نخواهد برد، باید گفت که نقطه مقابل این شجاع بودن در زندگی، ترسو بودن و ترسیدن از مشکلات و بلاها است که این ترسیدن مایۀ نقصان و عقب افتادگی می شود.
امام علی(علیه السلام) می فرمایند: ( اَلجُبنُ مَنقَصَۀٌ ؛ ترس مایۀ نقصان می شود.)1
پس باید گفت که اشخاص ترسو هیچگاه از قابلیتها، شایستگی ها و استعدادهای خود نمی توانند استفاده کنند و این استفاده نکردنها موجب عقب ماندگی درزندگی می شود. حتی زمانی که ناموس و جان و کشورشان به خطر بیفتد، به جای اینکه به دفاع و جهاد بپردازند و به صف مجاهدان بپیوندند، ترجیح می دهند به صف کودکان و بیماران و کارافتادگان بپیوند تا آسیبی نبینند. که این نهایت ذلّت و خواری یک انسان است. در مورد انسانهای ترسو باید گفت که هیچ انسان ترسویی به مقامی نرسیده؛ و نه کشف مهمی کرده و نه به قلۀ کمال دست یافته و نه پیروزی چشمگیری در زندگی داشته و موارد دیگری که اشخاص ترسو به آنها دست نمی یابند.
پس نتیجه این می شود که افراد ترسو به حقیقت ایمان نخواهند رسید و در زندگی پیشرفت چشم گیری نخواهند داشت و نباید با انسانهای ترسو مشورت کرد و باید از آنها دوری گزید، چون همنشین بد در انسان تأثیر بد می گذارد.
منبع:
1.مصادرنهج البلاغه،ج4،ص9.
2.کتاب امام امیرالمؤمنین(ع)،ج12،ص39.
