بی مهری بستگان

بسم الله الرحمن الرحیم
بی مهری بستگان
در دنیا هر کس آشنایان و بستگانی دارد که می تواند در مواقع سختی ها به آنها تکیه کند، حال برخی از این بستگان انسان را در سختی ها یاری می کنند و برخی یاری نمی کنند.
امام علی(علیه السلام)می فرمایند:(مَن ضَیَعَّهُ الاَقرَبُ اُتِیحَ لَهُ الاَبعَدُ؛ کسی که نزدیکانش او را رها سازند آنها که دورند برای حمایت از او و یاری اش آماده می شوند).1
پس هر کسی که نزدیکانش نسبت به او بی مهری کرده و او را رها کردند نباید از این جریان نا امید گردد؛ چون خداوند راه های دیگری به سوی او خواهد گشود. و از حکمت و رحمت الهی این است که انسانها به وسیلۀ بستگان و دوستان نزدیک حمایت شوند؛ اما در صورتی که آنها به وظیفۀ خود عمل نکرده و صلۀ رحم را قطع کردند ، خداوند این مسئولیت را بر عهدۀ دیگران می گذارد تا این بنده اش در میان توفان حوادث و گرفتاری ها تنها نباشد.
از این رو، اگر نزدیکان و بستگان از نیروهای یکدیگر استفاده نکنند و نسبت به هم بی اعتنا باشند، این عوامل سبب می شود که دور افتادگان آنها را بربایند و از وجود آنها بهره بگیرند.
منابع:
1.مصادر نهج البلاغه،ج4،ص15.
2.کتاب پیام امام امیرالمؤمنین(ع)،ج12،ص105.