برترین پاداش
بسم الله الرحمن الرحیم
برترین پاداش
یکی از راه هایی که می توانیم جامعۀ همراه با آرامش داشته باشیم این است که وقتی کسی به انسان خوبی کرد چه عملاً چه لفظاً باید جواب خوبی او را با بهترین روش جبران کرد که این کار موجب محکم شدن دوستی ها و پیوندهاست.
حضرت علی(علیه السلام)می فرمایند:( اِذَا حُیِّیتَ بِتَحِیَّۀٍ فَحَیِّ بِأَحسَنَ مِنهَا، وَ اِذَا أُسدِیَت اِلَیکَ یَدٌ فَکَافِئهَا بِمَا یُربِی عَلَیهَا، وَ الفَضلُ مَعَ ذَلِکَ لِلبَادِی؛ هنگامی که به تو تحیتی گویند به صورتی بهتر پاسخ گوی و هر گاه هدیه ای برای تو فرستند آن را به صورت افزون تر پاداش ده. با این حال فضیلت از آن کسی است که ابتدا کرده است).1
باید گفت که اخلاق الهی و دینی به انسان یاد می دهد که هیچ کار خوبی را بدون پاداش نگذارد؛ خواه اقدامی عملی باشد خواه سخنی خوب و احترام آمیز باشد که باید در مقابل ، آن کار خوب را با پاداشی بهتر جبران کرد؛ مثلاً اگر کسی برایمان هدیه ای فرستاد ما باید در موقع مناسبی هدیۀ بیشتر و بهتری برای او بفرستیم. که این گونه کارها موجب می شود رابطه و پیوند دوستی و محبّت روز به روز در جامعه زیاد شود و سبب تقویت روحیۀ حق شناسی و حق جویی خواهد شد.
از این رو، اگر کسی شروع کنندۀ کار نیک یا سخن نیکی باشد یک فضیلت اخلاقی خوب دیگری نیز برای خود آشکار می کند که این فضیلت همان تواضع در برابر برادران دینی است و این کار موجب می شود که مورد احترام و اطمینان دیگران قرار بگیرد.
منابع:
1.کتاب نهایۀ الارب نویری،جزءششم.
2.کتاب پیام امام امیرالمؤمنین(ع)،ج12،379.
