پنهان بودن عیوب
بسم الله الرحمن الرحیم
پنهان بودن عیوب
در دنیا افرادی هستند که از نظر مادیات و ثروت مادی کانلاً بی نیاز می باشند و در مقابل افرادی هستند که بهرۀ آنها از مال و اموال دنیا کم است. که در غالب موارد نگرش و عقیدۀ مردم در مورد این دو گروه متفاوت است به این صورت که غالباً برای افراد ثروتمند احترام بیشتری قائل می شوند اگر چه دارای عیوب بسیاری باشد.
در همین مورد امام علی(علیه السلام) می فرمایند:( عَیبُکَ مَستُورٌ مَا أَسعَدَکَ جَدُّکَ، عیب تو از چشم ها پنهان است تا وقتی دنیا به تو اقبال دارد).1
باید گفت آن زمان که دنیا به فردی روی بیاورد تمام عیوبش را به فراموشی می سپارند، بلکه در برخی موارد عیب او را هم حُسن می دانند و در مقابل هرگاه دنیا به شخصی پشت کند صفات خوب و پسندیدۀ او نادیده گرفته شده و گاهی همان صفات خوب را عیب می دانند که این گونه برخوردها اشتباه است.
بنابراین هر گاه دنیا به انسان روی آورد نباید مغرور شده و خود را بدون عیب بداند، چرا که عدّه ای از مردم از روی نادانی و اشتباه عیوب او را نادیده گرفته و چنان از او تمجید می کنند که موجب غرور او می شود.
منابع:
1.مصادر نهج البلاغه،ج4،ص48.
2 کتاب پیام امام امیرالمؤمنین(ع)،ج12،ص329.
