پیشی گرفتن تقدیر و تدبیر
بسم الله الرحمن الرحیم
سبقت تقدیر و تدبیر
اگر در جامعۀ پیرامون خود نگاهی بیندازیم می بینیم افرادی را که کار و تلاش و کوشش می کنند و در غالب موارد پیروز هستند. اما این نکته نباید فراموش شود که چنین نیست که انسانهای مدیر و مدبّر همیشه پیروز گردند؛ چون گاهی تقدیرات تمام تدبیرات آنها را بر هم می زند.
امام علی(علیه السلام)می فرمایند:( تَذِلُّ الاُمُورُ لِلمَقَادِیرِ،حَتَّی یَکُونَ الحَتفُ فِی التَّدبیرِ؛ حوادث و امور، تسلیم تقدیرهاست تا آنجا که گاه مرگ انسان در تدبیر و هوشیاری او است).1
باید گفت که اگر چه انسان باید در تمام امور و کارها هوشیارانه عمل کند؛ ولی باید بداند که این چنین نیست که از لطف خدا بی نیاز باشد. خداوند در مواردی برای بیدار کردن انسان و شکستن غرور و غفلتش، اموری را مقدّر می کند که کاملاً در نقطۀ مقابل تمام پیش بینی ها و تدبیرهای انسان است تا به او این نکته را بفهماند که در پشت این دستگاه، قدرتی است که کسی بی نیاز از لطف او نمی باشد.
از این رو، انسان نباید از تقدیرات الهی و این که همه چیز به دست اوست غافل شود و نیز نباید دست از تلاش و کوشش خود بردارد.
منابع:
1.مصادرنهج البلاغه،ج4،ص17.
2.کتاب پیام امام امیرالمؤمنین(ع)،ج12،ص113.
