داروی شفا بخش
بسم الله الرحمن الرحیم
داروی شفابخش
انسان در زندگی خودش به بلاهای مادی و معنوی بسیاری مبتلا می شود که هر کدام از این بلاها را باید با داروی مناسب خودش کرد.
امام علی(علیه السلام) می فرمایند: (الصَّدَقَۀُ دَواءُ مُنجِحٌ ؛ صدقه ،کمک به نیازمندان، داروی شفا بخشی است).1
به هر بخششی نمی توان صدقه گفت، بلکه هر بخششی که در آن قصد قربت بود صدقه است؛ چه واجب باشد مثل زکات یامستحب باشد مثل انفاق در راه خدا و یا اینکه این بخشش جنبۀ شخصی داشته باشد مثل کمک به یتیمان یا محرومان یا افراد بیمار و یا اینکه این بخشش جنبۀ عام داشته باشد مثل ساختن بیمارستان و... که از آن به صدقات جاریه تعبیر می شود.
در اینجا سؤالی پیش می آید که این صدقات چگونه داروی شفا بخش هستند،
در جواب باید گفت که بخشی از این صدقات جنبۀ حسی دارد که با چشم خودمان می بینیم؛ مثلاً بیماران محروم از این راه درمان می شوند، افراد یتیم سرپرستی می شوند و... یا این صدقات جنبۀ معنوی دارد، که تجربه نشان داده است که پرداختن صدقه برای درمان بیماران بسیار مؤثر می باشد.
منابع:
1.مصادر نهج البلاغه،ج4،ص9.
2. کتاب پیام امام امیرالمؤمنین(ع)،ج12،ص67.
