باید در مقابل شنیدن تهمتها و شایعات چه کرد؟
بسم الله الرحمن الرحیم
باید در مقابل شنیدن تهمتها و شایعات چه کرد؟
انسان هر روز که از منزل خود بیرون می رود با افرادی روبه رو خواهد شد که از این طرف و آن طرف خبراتی می دهند و از این و آن سخنانی می زنند و معلوم نیست آیا این سخنانی که این افراد می گویند راست است یا دروغ؟ و اکثر اشخاص برایشان مهم نیست که آیا این سخنانی که هر روز از این و آن بر زبان جاری می کنند تهمت است یا شایعه؟ در قرآن آمده است که: )لولا جاؤا علیه باربعه شهداء فاذ لم یأتوا بالشهداء فاولئک عند الله هم الکاذبون؛ چرا بر آن تهمت، چهار شاهد نیاوردند؟ و چون شاهدان را نیاوردند، پس خود آنان نزد خدا محکوم به دروغگویی اند؛)1 خدا برای هر فردی وظیفه ای معیّن کرده است، و هر فردی شرعاً وظیفه دارد که هر تهمتی که نسبت به مسلمانی را شنید تا زمانی که دلیل و بیّنه شرعی اقامه نشده است، باید بگوییم که دروغ است و به فردی که این حرف را می زند باید بگوییم این سخنی که تو گفتی دروغ است و این نکته را هم گوش زد بکنیم که بدون دلیل و بیّنه مردم تهمت نزند. حال اگر شرعاً ثابت شد که این سخن را ست است و ما هم یقین پیدا کردیم مثلاً در مورد زنا چهار شاهد عادل و در مورد غیر زنا دو شاهد عادل شهادت دادند، و ما به چشم خودمان دیدیم و یا با گوش خودمان شنیدیم(این دلیل شرعی است) آنگاه وظیفۀ ما چیز دیگری است. تا وقتی که بیّنه نبود، حقّ نداریم بازگو کنیم و حقّ نداریم که دوپهلو حرف بزنیم، بلکه وظیفۀ ما این است که بگوییم دروغ است. حال هر وقت شرعاً ثابت شد، در این موقع وظیفۀ ما مبارزه کردن است. البته باید این را گفت که در هر موردی یک وظیفه داریم، در برخی از موارد باید ما مبارزه کنیم و در برخی موارد حاکم شرعی باید وظیفۀ خود را انجام دهد، مثل مورد زنا.
ازاین رو، وظیفۀ انسان در برابر شنیدن شایعات و تهمتها این است که با ورع و با احتیاط عمل کند و به آسانی آبروی دیگران را نریزد، و بدون دلیل شرعی و واقعی سخن هر گوینده ای را قبول نکند. چون امکان دارد یک سخن نزد انسان بسیار کوچک باشد، اما نزد خداوند گناه بسیار بزرگی است.که خداوند در قرآن این هشدار را داده است:
(اذ تلقونه بالسنتکم و تقولون بافواهکم ما لیس لکم به علم و تحسبونه هینا و هو عند الله عظیم؛ چون که آن تهمت بزرگ را زبان به زبان از یکدیگر می گرفتید و با دهان هایتان چیزی می گفتید که هیچ شناختی به آن نداشتید و آن را عملی ناچیز و سبک می پنداشتید در حالی که نزد خدا بزرگ بود.)2
برای مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.
1.سورۀ نورآیۀ13،ترجمۀ حسین انصاریان.
2.سورۀ نور آیۀ 15، ترجمۀ حسین انصاریان.
مرتضی مطهری- آشنایی با قرآن 4- صفحه 42-40
